Episkop Fotije pjesmom „Oj Kočiću“ izrazio protest protiv kulture zaborava

Njegovo preosveštenstvo episkop zvorničko-tuzlanski napisao je najnoviju pjesmu „Oj Kočiću“ koja predstavlja protest protiv kulture zaborava, odnosno falsifikivanja srpske istorije.

-Neuklapanje jednog naroda u globalističke političko-ideološke promjene koje su zamislili svjetski moćnici, jeste motiv izopštavanja tih naroda iz prije svega, ekonomske, kulturološke  – konačno,  egzistencijalne mape svijeta-poručio je episkop Fotije.

Vladika zvorničko-tuzlanski podsjeća da u  takvim izolacionim pritiscima decenijama živi srpski narod.

-Nevidjeli scenariji zatiranja srpskog identiteta predstavljaju namjeru i čin poništenja Srba kao naroda i on se odvija u nekoliko ravni: ekonomskoj, socijalnoj, vjerskoj, kulturno-prosvetnoj, obrazovnoj-navodi vladika.

Svjedoci smo, govori episkop Fotije,  sve učestalijih pokušaja svojatanja znamenitih Srba iz raznih svera: nauke (Tesla, Ruđer Bošković, Milutin Milanković…), književnosti (Meša Selimović, Ivo Andrić…), sporta (Novak Đoković…), potom svojatanje pisma i istorije (arheoloških artefakata, starih rukopisa, grbova…), kulturno- istorijskih spomenika, konačno – nadgrobnih spomenika, kako bi se izbrisao svaki trag srpskog postojanja.

-Drugim riječima,  radi se o pokušaju kulturnog genocida. Na djelu je ne samo nastojanje da se drastično umanji broj srpskih žrtava ustaškog terora, nego i brižljivo osmišljen projekat zaborava počinjenog genocida-zaključuje episkop Fotije.

OJ  KOČIĆU!

Oj Kočiću krajiški Srbine,
mudra glavo sa Zmijanja slavna,
ti si dika svakoga Srbina
koji nije ropstvu naučio,
već ko i ti
slobodi služiti

Evo sad te, čuda velikoga,
u bosanske junake prevode,
drugom carstvu
a ne Srbinovu,
a ti život za to položio,
za Srbina i slobodu zlatnu,
da b’ Krajinu kako odbranio
od zuluma turskog preteškoga,
i austrijskog zuluma novoga

Ako tebe zmijanjski junače,
mudra glavo iznad Banja Luke,
u bosansko pleme sad svrstaju,
preko Drine, ima li Srbina?
kakva Andrića, Dučića
i Šantića tek čeka sudbina,
i svijeh preostalih Srba
koji ovde žive od vijeka

Oj Njegoše najveći Srbine,
i Kočiću sa Zmijanja ‘tiću,
i Šantiću Srba saborniče,
i Andriću srpski nobelovče,
sa svecima Nebeske Srbije,
pomozite Srbom današnjijem
da imena svoga sačuvamo,
ćirilicu osveštano pismo
i najlepšu veru Pravoslavnu,
da s’ na Lovćen kapela izgradi
Svetom Petru
čudotvorcu Cetinjskomu,
odakle se i sve
srpske zemlje vide,
da se Srbi toga
ne postide,
i Kosova grdnog sudilišta
– Srbinova večnoga bojišta

ISTOK