Čestitka
Čestitam Dan Republike svim dobrim i dobronamjernim ljudima koji 9. januar doživljavaju kao svoj praznik, ali čestitam i onim zlonamjernim kojima smeta Dan Republike Srpske bez obzira na to kog datuma se obilježavao.
Čestitam svim borcima Vojske Republike Srpske koji su odbranili Srpsku i omogućili veličanstvenu proslavu 9. januara, ali čestitam i dezerterima i profiterima koji nisu uradili ništa za Srpsku i njeno stvaranje, a poslije rata su prvi stali u red za privilegije i danas debelo koriste njene resurse i institucije.
Čestitam svim časnim komandantima i Legenda(rnim) oficirima koji su krvavili gaće po prvim linijama i koji skoro tri decenije poslije okončanja Odbrambeno-otadžbinskog rata nisu dobili mjesto koje zaslužuju, ali čestitam i onim podguznim muvama i prištapskim ćatama koji skoro tri decenije crpe nezaslužene privilegije i povlastice nauštrb pjesmom ovjenčanih komandanata.
Čestitam onima koji su 9. januara 1992. godine izglasali Deklaraciju o proglašenju Republike srpskog naroda BiH i udarili temelje Republike Srpske, ali čestitam i njihovim savremenicima koji nisu imali hrabrosti i vizije šta ta deklaracija znači, a koji ovih dana primaju ordenje uzalud se nadajući da će time izliječiti frustracije, prikriti svoj kukavičluk i zablude iz tog perioda i promijeniti istorijske činjenice.
Čestitam onima koji su organizovali i bili na svečanoj akademiji povodom Dana Republike, ali čestitam i onima koji su zaboravili da im do prije samo nekoliko godina nije smetao ni 9. januar, ni Sveti Stefan, a sada im smetaju i patrijarh i ćirilica.
Čestitam onima koji su tokom parade stajali na svečanoj bini, ali čestitam i dobitnicima Ordena Miloša Obilića (ordena za osvjedočenu hrabrost i junački podvig) koji su trebali da stoje tamo kao što pripadnici Besmrtnog puka sa svojim ordenjem na grudima 9. maja stoje na Crvenom trgu na jedinoj paradi na svijetu posvećenoj Danu pobjede nad fašizmom.
Čestitam Baji Malom Knindži na ordenu, ali čestitam i onima koji se zgražavaju nad tim ordenom, pogotovo onima koji sa visine gledaju na svoj narod i stide se što njihovi rođaci, komšije i prijatelji više vole da čuju „Božić je“ nego „Odu radosti“.
Čestitam svima koje je u nepatvorenoj mržnji i hajci prema Republici Srpskoj i njenom rođendanu zaboljelo paljenje srpske zastave u Zenici i skidanje srpske zastave sa crkve u Konjicu, ali čestitam i onima koji su se, na njihovu sramotu, veselili gledajući prije par godina rušenje crkve u Konjević polju.
Čestitam onima koji ovih dana na automobile stavljaju simbolične ćirilične tablice sa datumom rođenja Republike Srpske, ali čestitam i onima koji su se donedavno u zabludi ponosili time što su prije dvije i po decenije te tablice ukinuli.
Čestitam baki Sofiji iz Mostara čiju kuću su na Božić kamenovali bolesnici puni mržnje, ali ne čestitam istim takvim bolesnicima koji su u Vlasenici provocirali i vrijeđali bošnjačke povratnike.
Čestitam onima koji misle da Republika Srpska počinje i završava sa njihovom vladavinom, ali čestitam i onima koji misle da će sarajevska mržnja prema Republici Srpskoj i zahtjevi za njenim ukidanjem prestati istoga trenutka kada Dodik više ne bude na vlasti ili bude iza rešetaka.
Na kraju, čestitam svima koji su svjesni da zbog proslave Dana Republike niko neće imati veću platu i nikome neće biti bolje, ali i onima kojima je jasno da nikome neće biti gore i koji ne mogu da poreknu da 9. januara iz Banjaluke nije upućena nijedna poruka mržnje.
A čestitam i onima koji će slaviti 1. mart, bez obzira na to što neće pokazati nimalo pijeteta prema potomcima pokojnog Nikole Gardovića.
Živjela Republika Srpska, živio Dan Republike.
P.S. Bobi kaže dogodine u Prizrenu.
Nezavisne
