Tokom devedesetih godina prošlog vijeka promjena naziva ulica je uzela maha, pa su partizanske ulice preko noći nazvane po četničkim komandantima i ideolozima, ili znamenitim Srbima, Crnogorcima, Rusima… koji nemaju nikakve veze sa Banjalukom.
Neke ulice su se, opet, “provukle” kroz ovaj galimatijas, pa i danas nose predratne nazive, ponekad i po ljudima za koje skoro niko ne zna ko su ustvari bili.
Jedna od takvih je Ulica Dušana Jokića na Laušu. Ko je taj Dušan Jokić? Većina Banjalučana, pa čak i stanovnika pomenute ulice, odgovorili bi: nemam pojma
Inspirisan tim zamešteljstvom, poznati banjalučki stendap komičar Dušan Jokić se, prije nekoliko godina, za “EuroBlic” slikao u toj ulici, šeretski “tumačeći” da je ona nazvana po njemu. Fotografija komičara Dušana Jokića u Ulici Dušana Jokića svojevremeno je izazvala pravu komediju.
– Ja sam i danas vjerovatno jedini živi komičar koji ima svoju ulicu – rekao je Jokić za Srpskainfo, kada je vidio svoju fotku, snimljeno 2017. godine.
Naravno, ova ulica nije nazvana po autoru skečeva, koji se brzinom munje šire internetom, nego po komesaru čete u partizanskoj Petoj kozaračkoj brigadi, koji je poginuo 1944. kod Tešnja. Ovaj smo podatak našli u monografiji brigade, objavljenoj u Beogradu 1973.
Partizan Dušan Jokić je bio Banjalučanin, ali mnogi drugi znameniti Banjalučni i Banjalučanke ni danas nemaju svoju ulicu. Recimo, ime čuvenog kompozitora i etnomuzikologa, akademika Vlade Miloševića, po kojem se zove banjalučka Muzička škola, još nije osvanulo na plavoj pločici sa nazivom ulice.
Takođe, čuveni pisac Branko Ćopić, koji, doduše, nije Banjalučanin, ali jeste Krajišnik, do 2015. nije u Banjaluci imao svoju ulicu. To je dobro došlo osnivačima fiktivnih firmi, koji su kao adresu navodili Ćopićevu ulicu, što kod poreznika nije izazvalo nikakvu sumnju, jer je i njima bilo logično da Branko ima svoju ulicu u najvećem gradu Srpske.
S druge strane, jedan malo poznati srpski vlastelin iz 14. vijeka, koji vjerovatno nikad nije ni čuo za Banjaluku, ima u ovom gradu dvije ulice.
Naime, jedna ulica u Obilićevu se zove Todora od Stalaća, dok u Lazarevu imamo Ulicu Vojvode Prijezde.
Prema pisanim predanjima, Todor od Stalaća se sa svojom ženom Jelicom bacio sa kule u Južnu Moravu da ne bi pao u ruke Turcima. Kasnije je ova tragedija opjevana u epskoj pesmi, gdje je vlastelin Todor imenovan kao Vojvoda Prijezda.
