Jednostrano partnerstvo: Kako Hrvatska odgovara na PRIJATELJSKE GESTOVE Milorada Dodika

Aktuelni predsjednik Republike Srpske i lider SNSD, Milorad Dodik, ne krije da ima odlične odnose s liderom HDZ BiH Draganom Čovićem, a taj odnos često se opisuje kao „strateško partnerstvo“.

Predsjednik Srpske, takođe, ima i više nego korektne odnose s predsjednikom Hrvatske Zoranom Milanovićem, a saradnja s vodećim hrvatskim političarima, što iz BiH što iz Hrvatske, predstavljana je kao veliki diplomatski uspjeh Republike Srpske.

Dodikova posvećenost navedenom „partnerstvu“ najbolje se pokazala sredinom 2019. godine, kada je kao tadašnji srpski član Predsjedništva BiH potegao pitanje zaštite vitalnog interesa srpskog naroda (?!) zbog bošnjačke blokade izgradnje Pelješkog mosta, koji je bio od izuzetne važnosti za Hrvatsku. S druge strane, ne postoji sličan primjer, pa čak ni mnogo manje političke i „strateške“ važnosti i težine, kada su hrvatski političari na bilo koji način podržali zaštitu srpskih nacionalnih interesa.

Naprotiv, zvaničnici i lideri Hrvata u BiH i Hrvatskoj ne propuštaju ni jednu priliku da pokažu kako Srbe u cjelini, a samim tim i Republiku Srpsku, doživljavaju kao „din dušmane“, a samim tim koristi se svaka šansa da se Srbiji, Republici Srpskoj i srpskom narodu u cjelini nanese što je moguće veća šteta.

Tako, na primjer, dok predsjednik Srpske i njeno rukovodstvo svake godine početkom avgusta iskazuju počast tragično stradalim Srbima u „Oluji“, žrtvama najvećeg etničkog čišćenja i zločina u Evropi poslije Drugog svjetskog rata, hrvatsko političko rukovodstvo taj zločin slavi, a „strateški partner“ Dragan Čović redovan je gost na proslavama povodom protjerivanja i ubistava krajiških Srba.

Ako se kontroverze oko obilježavanja godišnjice „Oluje“, eventualno, mogu pripisati različitim pristupom istorijskim događajima u Hrvatskoj od prije tri decenije, provokacije prema Republici Srpskoj teško se mogu svrstati u tu kategoriju.

Hrvatski predsjednik Zoran Milanović, a prije njega Kolinda Grabar Kitarović, redovno su dolazili i dolaze u BiH na proslave godišnjica akcije „Maestral“, odnosno agresije regularne hrvatske vojske i HVO na zapadnokrajiške opštine Republike Srpske, te ubistva i protjerivanje desetina hiljada Srba. Veliku buru u domaćoj javnosti izazvala je i prošlogodišnja posjeta Zorana Milanovića Derventi, gdje je odlikovao jedinicu HVO koja je za vrijeme proteklog rata počinila brojna zvjerstva nad srpskim civilima u Posavini.

„Partnerstvo“ s političkim rukovodstvom Srpske hrvatski politički i državni vrh, valjda, pokazuje i upornom namjerom da na Trgovskoj gori, u neposrednoj blizini Novog Grada, napravi odlagališe nuklearnog otpada i na taj način ugrozi zdravlje i živote desetina hiljada stanovnika Srpske koji žive u toj regiji. Na brojne apele, molbe i upozorenja da to ne čine, Hrvatska nije ni okom trepnula.

Kao odgovor na „strateško partnerstvo“ i „prijateljske odnose“ lidera SNSD i HDZ BiH, iz Hrvatske je nedavno stigla i „čestitka“ u vidu kosponzorstva Rezolucije o Srebrenici u Generalnoj skupštini UN, iako je političko rukovodstvo Srpske slalo nedvosmislene poruke da ta rezolucija predstavlja neprijateljski čin prema cijelom srpskom narodu. S druge strane, rezoluciju o Jasenovcu, koju su u parlamentu Crne Gore inicirale srpske stranke i koja osuđuje stravične zločine ustaša nad Srbima u Drugom svjetskom ratu, hrvatske vlasti dočekale su prijetnjama da će blokirati evropski put Crne Gore, a poslanicima koji su glasali za tu rezoluciju zabraniti ulazak u Hrvatsku.

Šef poslaničkog kluba PDP u Narodnoj skupštini Srpske i bivši ministar spoljnih poslova BiH, Igor Crnadak, smatra veoma opasnim po Srpsku „nekritički odnos Milorada Dodika prema Hrvatskoj“.

– Što se tiče odnosa SNSD i HDZ, to je očigledno strateško partnerstvo zasnovano na interesima i, koliko znam, razmišljanja unutar vrha HDZ su takva da oni idu sa svojom politikom i nemaju oni nikakvog trajnog saveznika niti prevelike ljubavi prema Dodiku – kaže Crnadak za Srpskainfo.

Međutim, on ocjenjuje da se „neke stvari nisu smjele desiti“, a koje su, prema njegovim riječima, upravo rezultat Dodikovog nekritičkog odnosa prema Hrvatima.

– To je, na primjer, Dodikova lična saglasnost da Zoran Milanović dođe u Republiku Srpsku i odlikuje ustaške pripadnike u Derventi. Postoji i čitav niz drugih stvari gdje smo vidjeli da Dodik, zapravo, gradi neke svoje lične pozicije i štiti lični interes, umjesto interese Republike Srpske. Imali smo nedavno i primjer iz Crne Gore. Dodik često naziva Andriju Mandića (predsjednik Skupštine Crne Gore) svojim političkim bratom, ali nismo čuli Dodika da nakon što je Hrvatska zabranila Mandiću ulazak u tu zemlju zbog rezolucije o Jasenovcu, da je predložio da Republika Srpska, kao znak podrške Mandiću, usvoji istu rezoluciju zbog koje je Mandić kažnjen – ističe Crnadak.

Srpskainfo