Osnovu ove teorije čini ideja da su Srbi starosjedeoci na Balkanu, odnosno da su oni direktni nasljednici kulture Lepenskog Vira, pa potom Vinčanske kulture i tako dalje, sve do današnjih dana.
Tvrdi se da su Srbi u jednom trenutku napustili Balkan i krenuli u seobu, da bi se na kraju ponovo vratili na balkanske prostore.
U knjizi dr. Olge Luković-Pjanović “Srbi, narod najstariji” postavljena je zanimljiva teorija o porijeklu Srba. Olga Luković Pjanović smatra da su istoričari germanske berlinsko-bečke skole, namjerno iskrivili našu istoriju, čime nam je učinjen falsifikat po kome Srbi nisu autohtoni narod u Podunavlju i na Balkanu od svoga najranijeg početka. Pjanović smatra da su nam oduzeli prošlost i brojne generacije zaveli, a sve u namjeri potpunog iskorjenjivanja Srba.
Za nju je mjerodavna autohtonistička škola, prema kojoj, u novije vrijeme, postoje dva pravca, prvi “indijski”, po kome se porijeklo Srba izvodi iz Indije, a drugi “podunavski”, po kome su Srbi nastanjivali Podunavlje “od početka”, odakle su se raseljavali po Evropi, Maloj Aziji, pa čak stigli i do Indije.
Začetnik podunavskog pravca je hroničar XII vijeka Nestor Časni Kijevski, a njegovi veliki pobornici su Olga Luković-Pjanović, Jovan Deretić, Dragoljub. P. Antić, Slobodan M. Jarčević, Ranka Kuić, Miloš Milojević, Sima Lukin-Lazić, Laza Kostić, Pavel Šafarik, Ilija Živančević, Svetislav Bilbija, Milan Budimir, Dragoslav Srejović, Dragoljub Vukićević Sarap i mnogi drugi, sa dokazima nađenim u Lepenskom Viru. Tu su i mnogi strani autori: Siprijan Rober, Emil Birnuf, Adolf Pikte, Ami Bue, Lorenc Surovjecki, Fransis-Maria Apendini i brojni drugi.
Miloš Milojević i njegov sljedbenik Sima Lukin Lazić smatrali su da su Srbi pleme koje je živjelo na području Indije i da su arijevskog porijekla. Potom se njihov jedan dio iselio u područje Kine, a drugi stigao u dolinu Labe. Kasnijim migracijama iz područja Polablja i Dunava Srbi su se doselili na Balkan.
U djelu “Kratka povjesnica Srba” Sima Lukin Lazić piše sljedeće:
“Sav rod ljudski dijeli se na pet raznih rasa ili pasmina iliti sojeva, od kojih je najvažniji i najprosvjećeniji bijeli soj ljudi: soj kavkaski. Kavkaski soj sačinjavaju tri ogromna plemena: arijsko, semitsko i turansko. U arijsko pleme spadaju ova posebna plemenska stabla: Indijanci, Persijanci, Jelini (Grci), Rimljani ili Romani (Italijani, Španci, Francuzi i Rumuni), pa Đermani (Nijemci) i Sloveni (Englezi, Švedi i njihovi srodnici postali su iz mješavine ovih stabala arijskih). Semitsko pleme uglavnom sačinjavaju: Jevreji (Čivuti) i Arabljani (Arapi). U turanskom plemenu najvažniji su danas: Turci i Mađari. Jedninarodi arijskog porijekla zovu se još i po jeziku: indo-evropski narodi. To su oni narodi koji su nekada govorili jednim zajedničkim jezikom, i kojima je danas Evropa stojbina i postojbina, a prakolijevka im je bila Indija, a to je velika zemlja na dalekom jugoistoku u Aziji.”
Srpskainfo
