Kad sijaju sjene mučenika – U Pridvorici obilježen Vidovdan

Većina hercegovačkih vjernika nikada ne spomene Pridvoricu sjedeći. Kada se ovo stradalno mjesto pomene, onda se ustane, prekrsti i Bogu pomoli. A, i suza se pusti…

Stravičan zločin nad srpskim stanovništvom ovog sela desio se na Božić 1942. godine. Ubijeno je 185 mještana, među kojima je bilo žena, staraca i djece.

U Pridvorici nije ostao nijedan stanovnik srpske nacionalnosti.

Njihovi posmrtni ostaci su sahranjeni tek 17. aprila 1942. godine u grobnicu pored Hrama Svetog kneza Lazara.

U kriptu Hrama su preneseni tek 29. novembra 2006. godine.

„Veze predaka i potomaka su neraskidive, iako su jedni na onom, a  drugi na ovom svijetu. Dok se čovjek na neki način ne oduži precima, ne može pronaći mir“,  kažu vjernici.

Zato su porodice stradalnika ovog sela Adžići, Nosovići, Gojkovići, Doderi, Skoko, Terzići, Leri uz pomoć dobrotvora obnovili Hram Svetog kneza Lazara i svoje stradale  bratstvenike sahranili, što se sahraniti moglo…

Na Vidovdan, slavu Hrama Svetog kneza Lazara zajedno sa igumanom Vasilijem se okupe, ugoste mnogobrojne vjernike i pomole se za Mučenike Pridvoričke.

I danas su Mučenici Pridvorički bili u molitvama mnogobrojnih vjernika, koji su došli sa svih strana da se mole, da čuju crkvena zvona i pjesmu o radosti vaskrsenja i snazi vjere kao jedinog spasenja.

ISTOK