Ljubav prema zemlji

Ljubav prema zemlji

Patriota je osoba koja se identifikuje sa patriotizmom i dijeli njegove osnovne karakteristike, a prva i osnovna karakteristika patriotizma je ljubav prema zemlji, kaže jedna od najkraćih definicija na internet enciklopediji Wikipedia.

Pored ljubavi prema zemlji, niz karakteristika tipičnih za patriotizam i patriote su odbrana nacionalnih simbola (grba, himne i zastave), divljenje i odanost nacionalnim herojima, ponos onim što se naziva nacionalnom kulturom (tradicija, umjetnost, gastronomija i sve vrste običaja), zatim odbrana nacije u sportskim i svim drugim događajima, kao i tolerancija i poštovanje prema ostalim narodima i imigrantima koji žive na teritoriji naše zemlje.

U mnogim državama, kaže dalje definicija, postoje patriotske političke partije koje se zalažu za to da se ljubav prema zemlji stavi ispred svih ideala i da se njemu podređuju ostale političke vrijednosti, ali na Wikipediji ne piše ništa o tome kako se budi i razvija patriotska svijest i ljubav prema zemlji.

Ipak, ne treba nikakva enciklopedija da bi se vidjelo da se to kod nas radi otprilike kao i sve ostalo – naopako. Naše patriote umjesto ljubavi prema zemlji, gaje ljubav prema zemljištu. To je posebno vidljivo u najvećem gradu Srpske, a najbolji primjer je zamjena 2.800 kvadrata milionski vrijednog gradskog zemljišta na atraktivnoj lokaciji kod zgrade Vlade RS za 6.500 kvadrata zemljišta kojim će prolaziti pristupni put za novi most u naselju Česma.

Sve je izvedeno i izvodi se u režiji patriota koje sjede u Gradskoj upravi, Skupštini grada, Pravobranilaštvu Republike Srpske, Republičkoj upravi za geodetske i imovinsko-pravne poslove i na drugim funkcijama sa kojih trguju uticajem i krčme milionski vrijedno gradsko zemljište pod krinkom javnog interesa i rada u interesu građana.

To nije ni patriotizam, niti su to patriote. Patriotizam je davanje nacionalnog značaja najvećem narodnom tribunu sa ovih prostora Petru Kočiću, a ne politizacija „Kočićevog zbora“ zarad jeftinog politikantstva. Patriote su oni koji se ne štede u radu za opšte dobro i koji izgaraju u vatri za svoju zemlju, kao što piloti izgaraju na gašenju požara na Tjentištu, a ne oni koji sprovode besramne zamjene gradskog zemljišta u Banjaluci.

Patriotizam je kad se čovjek pred svojom djecom ne stidi ničega što je uradio, a ne stavljanje u službu onima koji ni njemu, ni njegovoj zemlji ne misle ništa dobro. Patriote su oni koji su za dobrobit svoje zemlje i svog naroda spremni da podnesu ličnu žrtvu, a ne oni kojima su na prvom mjestu lični komoditet i privilegije.

Patriotizam je kad poštuješ najviše nacionalne vrijednosti i vjekovne institucije koje dijele stradalničku sudbinu srpskog naroda, a ne kad pljuješ po vladikama i patrijarhu zato što ni pred kim ne zatvaraju vrata i što u crkvene odaje primaju i nepozvane goste. Patriote su oni koji ne lažu i ne kleveću, a ne oni koji više vjeruju filmovima u svojoj glavi, nego činjenicama.

Patriotizam je izgradnja Centralnog spomenika poginulim borcima Vojske Republike Srpske, ali uz opšti konsenzus, a ne izgradnja radi izgradnje samo zato što to nije urađeno za tri decenije poslije rata u kojem su izginuli najbolji da bi vladali najgori. Patriote su oni koji vole svoju zemlju, a ne oni koji vole njeno zemljište i resurse.

Pri svemu tome, posebno besramno je to što naše „patriote“ gromoglasno nazivaju stranim plaćenicima i izdajnicima one koji ukazuju na njihov naopaki patriotizam i ljubav prema zemljištu. U društvu potpuno poremećenih vrijednosti patriote su oni koji lične interese postavljaju iznad svega i ne prežu od otimanja javnih resursa, a strani plaćenici i izdajnici su oni koji postavljaju pitanja zašto da vole državu u kojoj se tenderi raspisuju po dogovoru, a milionski ugovori potpisuju iza zatvorenih vrata, u kojoj se mjesto u vrtiću dobije kad dijete krene u školu, u kojoj ima više nastavnika nego učenika, u kojoj se fakulteti završavaju u četiri oka i na rate, u kojoj je kulturni sadržaj mizeran, a sportski život bijedan (svaka čast FK Borac) i u kojoj bez afere ne može da prođe ni hlorisanje vode, a kamoli izgradnja teniskog terena od 50 miliona.

Zato za naše patriote važi „rđavo shvatanje patriotizma koje stavlja otadžbinu iznad svega, iznad prava i krivice, iznad morala i poštenja i koje odobrava i zločine predstavnicima te otadžbine“.

Prilično paradoksalno u poređenju sa današnjim prilikama zvuči to što je ovu definiciju rđavog shvatanja patriotizma dao srpski publicista i jedan od lidera Srpske socijaldemokratske partije Kosta Novaković, koji je živio na prelazu iz 19. u 20. vijek i bio svjedok turbulentnih dešavanja na prelazu vijekova. I koji je stradao u predvečerje Drugog svjetskog rata u Staljinovim čistkama. Khm!

P. S. Sejma konobar (nije više konobar, al’ ja ću ga uvijek tako zvati) je pravi patriota. I Bobi je, samo ponekad upadne u loše društvo, hihihi…

Piše: Darko Momić Čkalja

Nezavisne

CATEGORIES
Share This