Zakon o finansiranju političkih organizacija ne sprečava finansiranje stranaka

Iako je Zakon o finansiranju političkih stranaka u RS nedavno izazvao lavinu reakcija, posebno iz opozicije, iščitavanjem samog zakona se ne može izvesti zaključak da on ukida finansiranje stranaka, kako se najčešće tvrdi iz opozicionih stranaka.

Razlika u odnosu na dosadašnji način finansiranja stranaka jeste da se novac iz dijela pripadajućih sredstava strankama ne prebacuje direktno na račune stranaka, ali je moguće da se pokriva značajan dio troškova potrebnih za rad klubova u NSRS, odnosno lokalnoj skupštini.

Tako se u članu 7. Zakona navodi da se mogu pokrivati troškovi klubova u smislu: paušalnih troškova potrebnih za rad poslanika i odbornika, putnih troškova u inostranstvo, troškovi nabavke materijala, goriva, štampe i publikacija, troškovi smještaja i ishrane poslanika za vrijeme rada NSRS, kao i ostale troškove neophodne za rad klubova, što znači i za rad kancelarija.

Ova sredstva se obezbjeđuju iz republičkog i lokalnog budžeta, a odluku i način raspodjele sredstava utvrđuju nadležna tijela opštine , odnosno Narodne skupštine RS (član 10. Zakona). Ono što je za sada nejasno jeste da li će se mijenjati, odnosno smanjivati iznos pripadajućih sredstava iz budžeta za političke organizacije.

A što se tiče samih prihoda koje stranke mogu direktno da ostvaruju oni se odnose na članarine, donacije pravnih i fizičkih lica, prihoda po osnovu raspoložive imovine stranke i eventualnih prihoda privrednih društava koje su u vlasništvu stranke, s tim da se njihova djelatnost ograničava na kulturu i izdavaštvo.

Ono na šta bi svakako trebalo obratiti pažnju jesu jači mehanizmi kontrole i veće transparentnosti finansijskog poslovanja političkih organizacija, posebno u periodu kampanja, što je najslabija karika u lancu povjerenja trošenja novca građana, ali i sivih kanala novčanih tokova i nelegalnog pranja novca.

I, naravno, ostaje pitanje da li će doneseni zakon proći na Vijeću naroda RS i Ustavnom sudu BiH.

ISTOK