Od tada do danas, održano je desetak ročišta koja su što u sudnici, što ispred nje, ličila kao “jaje jajetu”.
Tužilaštvo je u uvodnoj riječi, ponuđenim dokazima i izvođenjem “svojih” svjedoka, nastojalo da dokaže kako je aktuelni predsjednik Republike Srpske potpisivanjem dva ukaza koja je ranije poništio Šmit, navodno, morao da zna da time čini krivično djelo. S druge strane, Dodikova odbrana tvrdi da je on (Dodik), kao izabrani predsjednik Srpske, samo činio ono što mu Ustav i zakoni nalažu, a to je poštivanje odluka Narodne skupštine Republike Srpske.
U isto vrijeme, ispred zgrade Suda BiH, pred svako ročište, okupljale su se pristalice aktuelnog predsjednika Srpske i lidera SNSD – od nekoliko desetina pa do nekoliko stotina – predvođene političkim funkcionerima vladajuće političke partije i njihovim koalicionim partnerima. Nakon završetka ročišta, po pravilu, Milorad Dodik i njegov tim advokata, kao i najbližih saradnika, odlaze u Istočno Sarajevo gdje održavaju konferencije za medije i iznose najteže optužbe na račun Suda i Tužilaštva BiH, Kristijana Šmita, ambasadora pojedinih zapadnih zemalja, političkog Sarajeva…
Ono što je u posljednje vrijeme “novina” u odbrani predsjednika Srpske jeste njegovo insistiranje na tome da mu se materijali sa suđenja dostavljaju na srpskom jeziku i ćiriličnim pismom.
– Tražio sam da mi se dostavi na mom jeziku i pismu. Tražiću od advokata da mi traži od Suda da mi obezbijede prevodioce. Upotrebljavaju se termini koji meni nisu poznati. Ja ne mogu na takav način racionalno da presudim o čemu se ovdje radi. Ta podvala o tome kako postoje ravnopravni jezici, da – postoje, ali ja ne moram da znam sva tri. Nigdje ne piše u Ustavu da ja moram da znam eskimski, kineski jezik. Izjašnjavam se kao Srbin koji govori srpskim jezikom i piše ćirilicom – izjavio je Dodik nakon završetka prekjučerašnjeg ročišta.
Inače, vrijedi podsjetiti na to da je identičnu “strategiju odbrane” svojevremeno imao i lider Srpske radikalne stranke Vojislav Šešelj pred Haškim tribunalom, koji je takođe tražio da mu se sudski spisi dostavljaju na srpskom jeziku i ćirilici jer, kako je tvrdio, nije razumijevao ono što je dobijao na latinici i nekom drugom jeziku, osim srpskog.
Ocjenjujući za Srpskainfo dosadašnji tok suđenja predsjedniku Republike Srpske pred Sudom BiH, kao i prateće “performanse” koji su postali neizostavni dio svakog ročišta, komunikolog Mladen Bubonjić kaže da je, prema do sada viđenom, nezahvalno prognozirati kako će se to suđenje završiti.
Srpskainfo
– Toliko scenarija je u opticaju: od osuđujuće presude, preko uslovne osuđujuće presude, do oslobađajuće presude, koja bi zauzvrat nečim bila uslovljena, poput zakona o imovini, pa čak se pominjalo i iskopavanje litijuma. Spekulacije su išle do tog nivoa da su neki pominjali čak i Dodikovo bjekstvo iz BiH – podsjeća Bubonjić.
Što se tiče “pratećih pojava”, koje su postale neizostavan dekor tog sudskog procesa, Bubonjić smatra da su se lider SNSD, kao i ljudi iz njegovog okruženja, od samog početka “postarali da sve podsjeća na cirkus”.
– Okupljanje ljudi ispred zgrade suda najbolji je dokaz tome. Tu, naravno, ima Dodikovih najbližih saradnika koji možda iskreno misle to što govore, ali većina ljudi je tamo zato što moraju. Vidjeli smo da su se sada tu pojavili i ljekari sa UKC RS. Pitanje je koliko njih zaista podržava to što Dodik i vrh vlasti u Republici Srpskoj radi, ili su pak prinuđeni da dođu jer su egzistencijalno ugroženi – kaže Bubonjić.
Dodaje da mu skupovi podrške Dodiku pred Sudom BiH liče na okupljanja koja su pristalice vlasti ranije organizovale pod sloganom “Granica postoji”.
– I tada su ljudi “dovlačeni” na entitetske linije razgraničenja po političkim instrukcijama. Sve se pretvara u jedan politički cirkus i šou. S druge strane, ishod suđenja sumnjam da bi smjeli da prognoziraju čak i najiskusniji neutralni pravnici – smatra Bubonjić.
