Najuspješniji albumi u osamdesetim godinama bili su mu “Mistral” i “Njujork”, slavan kao jedan od velikih inspiratora sajber pank umjetnosti.
Njegove čudne veze sa ženama, poput menadžera Silvije Morales ili slavne avangardne umjetnice Lori Anderson, učinile su da devedesetih godina potpuno sazri kao pjesnik i ostavi još par perfektnih ploča poput “Novih senzacija”, “Magic and Loss” i “Set the Twilight Realing”.
Epitafni album “Pjesme za Drelu”, koji je uradio 1993. s Džonom Kejlom, posvetio je Endiju Vorholu.
Muzička svjetska scena osamdesetih i devedesetih prepuna je bendova koji kopiraju Lu Ridov model, koji se može lako nazvati “seks, droga i rokenrol”. Rid je bio pravi pjesnik tehnosvijeta, ciničan, oštar, beskompromisan. Lu Ridove tamne vizije odnosile su se na vrli novi tehnosvijet, u kom se miješaju sve blagodeti novih tehnologija sa čudnim ljudskim devijacijama – od pomodnog satanizma, sadomazohizma do ultranasilja. Pjesma »Venus in furs« Ridova je posveta slavnom romanu Sahera Mazoha.
Lu Rid je na svoj način ispričao priču potrošačkom svijetu, advertajzingu, u numeri “Gift”. U njoj se govori o čovjeku koji rješava da samog sebe pošalje kao poklon za rođendan svojoj voljenoj djevojci. Upakuje se u kutiju sa mašnom u njenoj dnevnoj sobi i čeka je da se vrati kući. Djevojka se, naravno, oduševi velikim poklonom. Pošto je nezasiti potrošač, ne želi da čeka i da poklon otvara polako, već zgrabi ogromne makaze iz fijoke i baci se na posao.
– Duboko je uzdahnula i zabila dugu oštricu kroz sredinu paketa, kroz ljepljivu traku, kroz karton, kroz pjenastu gumu, tačno u sredinu glave Valda Džefersa, koja je napukla, i zatim su u pravilnom ritmu lukovi crvenila nježno procurili na jutarnjem suncu…
(Srpskainfo)
