Danojlić je rođen je 3. jula 1937. godine u Ivanovcima kraj Ljiga gdje je završio osnovnu školu i niže razrede gimnazije. Godine 1953. sam odlazi od kuće u Beograd i tamo, uporedo sa pohađanjem gimnazije, radi razne poslove, poput prodavanja leda i novina, da bi sebi obezbjedio život.
Nakon završene gimnazije upisao je Filološki fakultet, gde je diplomirao na Odsjeku za romanistiku (francuski jezik i književnost). Danojlić je počeo da piše vrlo rano, a već u srednjoškolskim danima pisao je kratke dopise za list “Republika”
Sarađivao je kao stalni i spoljni saradnik u dnevnim listovima i magazinima poput “Borbe”, “Politike, NIN” i drugih, te u brojnim književnim časopisima.
Prvu zbirku pesama objavio je 1959. godine pod nazivom „Kako spavaju tramvaji”. Svoje pjesme uglavnom je pisao djeci, ali i njihovim roditeljima, a posebno se ističe poema „Dečji zakonik” u kojoj Milovan ističe obavezu roditelja da djeci obezbjede srećan i bezbrižan život.
Osim poezije, pisao je i prozu, esejistiku i književnu kritiku. Danojlić je objavio više od 70 knjiga beletristike i poezije na srpskom jeziku.
Priredio je i preveo veliki broj knjiga iz književnosti za djecu, a prevodio je i djela poznatih pisaca poput V. Šekspira, Š. Bodlera, J. Brodskog, E. Siorana, L. Aragona, E. Paunda, V. B. Jejtsa, E. Joneskog, P. Klodela, pisana na francuskom i engleskom jeziku.
Neke od najpoznatijih Danojlićevih knjiga su „Neka vrsta cirkusa”, „Dragi moj Petroviću”, „Lične stvari – ogledi o sebi i o drugima” i „Balada o siromaštvu”, dok je za roman „Oslobodioci i izdajnici” dobio Ninovu nagradu 1997.godine. Od 1984. godine živio je i radio u Francuskoj, gde je u dva navrata radio kao lektor za srpskohrvatski jezik na Univerzitetu u Poatjeu , a nekoliko godina je obavljao poslove spoljnog saradnika pariskog radija.
Glas Srpske
