Pikasova najveća ljubav bila Teodora Marković

Muze velikih umjetnika bile su im izvor inspiracije, a velikom Pablu Pikasu je to bila Dora Mar, to jest Teodora Marković. Rut Milington u knjizi „Muze“, koju je objavila „Laguna“, donosi priče o izuzetnim žena koje su nadahnule remek-djela umjetnosti.

„Od ateljea Leonarda da Vinčija do naslovnih strana Voga, autorka otkriva zadivljujuću ulogu koju su muze imale u nastajanju nekih od najpoznatijih i najznačajnijih umjetničkih djela. Ona pokazuje da su muze imale aktivan uticaj na umjetnike, što vodi ka razbijanju stereotipa i drugačijem shvatanju muze, kao izuzetno važnog i djelotvornog protagoniste istorije umjetnosti“ navodi se.

Dori Mar posvećeno je cijelo jedno poglavlje, koje je naslovljeno „Žena koja plače“. Teodora je odrasla u Francuskoj, a bila je kćerka čuvenog jugoslovenskog arhitekte Josipa Markovića.

Prvi susret Dore Mar i Pabla Pikasa 1936. je ušao u legendu. Priča se da je Dora Mar, tada devojka od 29 godina, sjedila sama u kafeu „Du mago“ i zabadala nož između svojih prstiju položenih na sto. Godinama kasnije, ovaj događaj je detaljno opisala jedna druga Pikasova ljubavnica i model, Fransoaz Žilo, u pariskim novinama „Figaro“.

Pričajući o portretu Dore Mar, Pikaso je otkrio:

„Godinama sam je slikao kao izmučenu, ne iz sadizma, bez ikakvog mog zadovoljstva što to radim, već iz pokornosti viziji koja mi se nametnula. Tek nakon smrti Dore Mar 1997. otkriveno je da je umjetnica u nekom trenutku poslije raskida s Pikasom ipak nastavila da stvara. U godinama koje su uslijedile, njene slike i fotografije na aukcijama dostigle su ogromnu vrijednost. Za života, umjetnica ih nije javno izlagala, prenosi „Kurir“.

(Nezavisne)