Džek Čerčil (19061996) izuzetan je primjer kako su se pojedini oficiri borili u Drugom svjetskom ratu na svoj način i pod sopstvenim uslovima, i uspjeli. Uvijek na liniji fronta. Jedinstvene vještine i smjelost doprinijeli su njegovom ličnom opstanku i opstanku njegovih trupa.
Drugi svjetski rat donio je neka od najvećih tehnoloških dostignuća u ljudskoj istoriji, kao što su radari, kompjuteri i, nažalost, atomska bomba. Osim što je bio rat za teritoriju, to je bio i rat za tehnološku prednost. Među svim tim taj krajnostima postojao je britanski oficir koji je ratovao srednjovijekovnim oružjem. Poznat kao Ludi Čerčil, a kršten kao John Malcolm Thorpe Fleming Churchill, borio se sa lukom, strijelama, sabljom i gajdama!
Taj atleta, avanturista i vojnik prije rata je motociklom „Zenith” prekrstario 2.300 km preko Indijskog potkontinenta, udarivši u jednom trenutku u bivola. Takođe je učestvovao na više takmičenja u streljaštvu i predstavljao je svoju zemlju na Svjetskom prvenstvu u tom sportu 1930. Čerčil je volio luk. Vjerovao je da je to dobro oružje za prvi udarac u borbi pošto je tih. U Burmi je prelazio preko željezničkih mostova koji su imali otvorene pragove tako što je vozio po šinama. Godine 1936. povukao se iz aktivne službe i tražio da bude stavljen u rezervu. Kasnije je postao urednik novina i igrao male uloge u filmovima.
Nakon njemačke invazije na Poljsku, Džek se ponovo pridružio vojsci. Poslat je u Francusku da ratuje protiv nacističkih trupa. Prvo se borio u Dankerku, a kasnije se dobrovoljno prijavio za komandose. Tokom napada na njemački garnizon u Norveškoj, krenuo je ispred ostalih svirajući na gajdama. Bacio je granatu i tako signalizirao svojim ljudima da započnu napad. Čerčil je kasnije raspoređen u Italiju 1943, a 1944. stigao na teritoriju Jugoslavije, gdje je predvodio kolege komandose svojim škotskim mačem i dugim lukom. Kad god bi upali na neprijateljske položaje, on bi gajdama ohrabrivao svoje saborce, a zatim bi podigao mač da bi dao znak za juriš. Stav Džeka Čerčila može se sažeti iz njegovog često korišćenog motoa: „Svaki oficir koji krene u akciju bez mača je neprikladno obučen“.
U jednoj misiji u Bosni, tokom napada na neprijateljske položaje, uhvatili su ga njemački vojnici. Njemačka obavještajna služba u početku je vjerovala da bi on zbog svog imena mogao biti u srodstvu sa britanskim premijerom Vinstonom Čerčilom. Odvezen je u Berlin na ispitivanje. Nakon što su Nijemci potvrdili da Džek nije rođak Vinstona Čerčila, poslali su ga u koncentracioni logor Sašenhauzen, namijenjen ratnim zarobljenicima. Zajedno sa još četiri britanska vojnika iskopao je tunel i pobjegao.
Ponovo su ih uhvatile njemačke trupe blizu Baltičkog mora. U aprilu 1945. Čerčil je prebačen u zatvor u Austriji, gdje ga je na kraju oslobodila poražena njemačka vojska. Odatle je pješke prešao granicu sa Italijom da bi se pridružio savezničkim snagama.
Na kraju rata Džek je poslat u Burmu da se pridruži borbama protiv Japana, ali kada je stigao, Japan se bio predao i rat je završen. Navodno su njegove riječi: „Da nije bilo tih prokletih Jenkija, mogli bismo da nastavimo rat još 10 godina!“
Poslije rata nastavio je da živi svoj sportski život vozeći bicikl i baveći se streličarstvom. Ponovo se pojavio u filmovima igrajući male uloge kao strijelac ili snagator.
Postao je heroj stripa i tema nekoliko knjiga, uključujući jednu svoga brata Toma i kompilaciju istraživača Norveškog kraljevskog kluba. Espen Lazarus, suosnivač kluba, rekao je: „Ja bih Džeka Čerčila ocijenio kao jednog od i najinspirativnijih i najimpresivnijih ljudi koje smo istraživali u vezi sa ovom knjigom”.
Biti u prvim borbenim redovima sa mačem i lukom bila je odlika ludosti i hrabrosti. Nezabilježena u modernim ratovima.
Agencije
