Trčipiš politika u ime opozicije
Politika guranja samo sebe po svaku cijenu i svojih političkih stavova unutar opozicije već neko vrijeme stvara sliku konfuzije unutar njenih redova, a sve sa ciljem da se neka politička opcija predstavi kao jedina autentična i jedina prava alternativa trenutnom stanju. Ta nadmetanja među opozicionim strankama su već uveliko narušila pozitivan imidž opozicije u javnosti, tako da nesposobna vlast u RS koja ne zna gdje je više šuplja, može zadovoljno da trlja ruke.
Nakon pojedinačnih verbalnih prepucavanja koje prave nemjerljivu štetu samoj opoziciji, nikakve pouke nisu izvučene i sa razlogom se postavlja pitanje mudrosti da neko stane na loptu i prije nego je šutira, da pogleda lijevo i desno, jer očigledno nijedna ne ide u go.
Nije nikakva tajna da opozicione stranke, kao i vladajuće, imaju niz problema prije svega unutar svojih redova i čini se da SDS za sada jedini pokušava da konsoliduje unutrašnje odnose, dok PDP ide ka kulminaciji krize odnosa i vrlo izvjesnom raskolu na relaciji Stanivuković-Trivić. Da li opozicija u takvom stanju ima snage da pokrene neke ozbiljnije procese, odnosno da li se iza njih u stvari prikrivaju unutrašnje slabosti?
Tako je inicijativa Igora Crnatka, šefa Kluba poslanika PDP-a u NSRS, kojom poziva na proteste u RS, ostavila utisak da je pala s Marsa i da joj nisu prethodile konsultacije unutar opozicionih redova. Uz nju je naveo i 5 stvari koje opozicija treba da uradi, a kao prvu „ne preduzimati bilo kakve aktivnosti, poput odluka, izjava, objava, fotografisanja i slično, koje mogu dovesti do sumnje u približavanje ili saradnju sa režimom, osim one koja je neizbježna, institucionalna i strogo formalna“. Pri tome nije odgovorio kako po tom pitanju gleda na svog partijskog kolegu Draška Stanivukovića koji upravo fotografisanjem sa predstavnicima vlasti ostavlja sliku saradnje sa režimom.
Ipak, veći problem od autentičnosti opozicionih stranaka jeste što ta inicijativa dolazi jednostrano i bez očiglednog dogovora opozicionih lidera, što bi bila normalna stvar, imajući u vidu da su protesti građana nešto što zahtjeva i dobru organizaciju i povjerenje građana, ali i širi politički zahvat.
Na Crnatkov apel o hitnosti djelovanja i pozivu na protest, reagovala je člnica Glavnog odbora SDS-a Aleksandra Pandurević kojoj je u prvom redu zasmetalo njegovo pravo da govori u ime opozicije.
Da li će opozicija naći unutrašnje snage i mudrosti da izađe iz začaranog kruga ličnih sujeta koje je danas razaraju, zavisiće najviše od SDS- kao najjače opozicione stranke, ali i od normalizacije odnosa unutar same opozicje.
A razloga za proteste građana i nezadovoljstva aktuealnom vlašću u RS ima toliko da ih ne treba ni navoditi.
ISTOK
