Stav Evropskog suda za ljudska prava o OHR-u

Ne bih da prognoziram ishod postupka po eventualnoj predstavci Milorada Dodika Evropskom sudu za ljudska prava u Strazburu, već smatram korisnim samo koncizno podsjetiti našu javnost na stav tog suda o OHR-u, koji stav postoji još od 2007. godine.

Dakle, Sud u Strazburu je 2007. godine u predmetu Dušan Berić i drugi protiv BiH zauzeo stav (stav 29 te odluke) da se Evropska konvencija o ljudskim pravima, na koju bi se i Dodik pozivao ako izjavi predstavku Evropskom sudu, ne može tumačiti tako da se radnje strana ugovornica (zemalja članica PIK-a) obuhvaćene rezolucijama Savjeta bezbjednosti, u šta spadaju i odluke OHR-a u predmetu Berić, što bi danas bio Šmitov zakon o neizvršenju odluka visokog predstavnika, mogu podvrgnuti ispitivanju od strane Evropskog suda.

Drugim riječima, Evropski sud za ljudska prava je u toj svojoj odluci iz 2007. godine rekao da on iz navedenog razloga ne može odlučivati o odlukama OHR-a (što bi danas bilo i Šmitovo krivično djelo neizvršenja odluka visokog predstavnika na kojem počiva osuđujuća presuda Suda BiH u predmetu protiv Milorada Dodika), tj. ne može ih podvrgnuti svom preispitivanju, pa je zbog toga tada odbacio predstavku Berića kao nedopustivu.

Ključno u toj odluci Evropskog suda, pored već rečenog, je da Evropski sud svoju odluku iz 2007. godine donosi smatrajući da je bitno to što su radnje OHR-a u stvari radnje strana ugovornica, a to su zemlje članice PIK-a, jer je, kako stoji u toj odluci, Savjet bezbjednosti UN imao pravo da uvede međunarodnu civilnu upravu u BiH, a da izvršavanje te uprave, što znači i imenovanje međunarodnog civilnog upravnika (visokog predstavnika) povjeri državama članicama PIK-a (stav 27. odluke Evropskog suda za ljudska prava u predmetu Berić).

Navedenu odluku Sud je donio glasovima svih članova svog vijeća, dakle jednoglasno, a to znači i glasom tadašnje sutkinje iz BiH u Evropskom sudu za ljudska prava.

Dr Milan Blagojević/BN