Blanuša novi lider SDS-a!?

Informacija iz vrha SDS-a da bi Branko Blanuša mogao biti novi lider SDS-a ohrabruje, utoliko što je vodećoj opozicionoj stranci neophodno unutrašnje pomirenje kao prvi korak u procesu njene konsolidacije, a Blanuša ima taj kvalitet da to omogući.

Skupština SDS-a na kojoj bi se trebao izabrati njen novi lider, a nakon toga i novo rukovodstvo SDS-a, kako je najavljeno, trebala bi da se održi u nedelju, 28. decembra. Na protekloj sjednici Glavnog odbora te stranke je Blanuša bio neodlučan po pitanju stranke, a njegova kandidatura za predsjednika RS je djelovala preuranjeno i neusagašeno unutar opozicije, prije svega sa Pokretom Draška Stanovukovića.

Neodlučnost Blanuše je možda i rezultat njegovog političkog neiskustva kada je u pitanju rukovođenje strankom, ali je po svemu sudeći unutar SDS-a presudio ovaj drugi momenat, jer je on na proteklim izborima pored dobrog rezultata, uspio da za svoju podršku okupi sve strane koje su dugo vremena u sukobu unutar SDS-a. Nakon što je Marinko Božović, načelnik Istočne Ilidže, povukao svoju kandidaturu za lidera SDS-a dajući prednost Blanuši, prema našim informacijama, na sličan potez je spreman i Jovica Radulović, načelnik Modriče, koji je kao predsjednik Glavnog odbora bio u funkciji v.d. predsjednika SDS-a nakon neopozive ostavke Milana Miličevića. Ukoliko bi se SDS usaglasio o Blanuši kao jedinom kandidatu, to bi uveliko smanjilo unutrašnje tenzije u toj stranci, a naročito pitanje legitimiteta dijela delegata Skupštine SDS-a, koje je kulminiralo na prošloj sjednici.

Šta čeka Blanušu ukoliko preuzme SDS?

Eventualni izbor Blanuše za predsjednika SDS-a će da otvori niz drugih pitanja. Prije svega izbora novog rukovodstva SDS-a, odnosno Predsjedništva SDS, koje bi trebalo da ujedini sukobljene strane.

U tom smislu je nekoliko ključnih izazova pred SDS-om. Prije svega, nikada završena konsolidacija te stranke, jer su se nedostaci organizovane infrastrukture jasno pokazali na posljednjim vanrednim izborima. Tamo gdje je stranke bila organizovanija, ona je napravila i dobar rezultat. Dok se u nekim sredinama standardno trguje sa svojim kandidatom i njih karakterišu brojne izborne nepravilnosti. U SDS-u je vrlo dobro poznato o kojim se sredinama radi, a te sredine bi trebale da budu prioritet u konsolidaciji, ukoliko se iole ozbiljno računa na pobjedu opozicije 2026. i njenih kandidata.

Takođe, nekim potrošenim kadrovima u SDS je istekao svaki rok trajanja. Da li će Blanuša imati petlje  da se uhvati u koštac sa ovim problemima, pokazaće njegovi prvi koraci. Jer se kao velika slabost SDS pokazala trgovina sa lojalnošću stranci onih koji je uslovljavaju svojom ličnom kandidaturom i pozicijom na listama. Ti „kadrovi“ stranke su njena najslabija tačka..

I treći, ništa manje važan izazov pred SDS-om jeste vraćanje izgubljenog integralizma u tu stranku. SDS je bez ikakve sumnje bio okosnica nacionalne politike, ali koja je pala pred sitnim interesima pojedinaca u toj stranci. Prvorazredni je zadatak vratiti taj integritet, posebno u situaciji kada se otvara ozbiljno pitanje revizije Dejtona i trećeg entiteta koji nerazumno gura aktuelna vlast na čelu sa Miloradom Dodikom, slabeći tim potezima poziciju RS.

Istina je i da Blanuša nema početne reference za rukovođenje strankom, jer dolazi iz jednog odbora koji je primjer slabe organizacije, iako je Banjaluka pokazala većinsku opredjeljenost za opoziciju. Tu činjenicu je do sada najviše koristio Draško Stanivuković. Nema nikakve sumnje da je prostor za glasove opozicije u nekim velikim centrima kao Doboj i Zvornik, ali i Prijedoru, kao i još nekim sredinama koje su na zadnjim izborima pokazale značajan zaokret i otklon od politike aktuelne vlasti u RS.

U svakom slučaju, Blanušina kandidatura za jednu od dvije inokosne pozicije, nema nikakvog smisla ukoliko se SDS prije toga ne dovede u red. A potom i opozicija, jer je sluđivanje glasača jednostranim  i preuranjenim kandidaturama samo pokazatelj njene nezrelosti i bolesnih sujeta.

Konsolidacija opozicije

Ovakav rasplet unutar SDS-a bi spustio tenzije, prije svega  unutar opozicionih redova i možda pokrenuo jedan ozbiljniji nastup kakav glasači očekuju. A zadnji izbori su pokazali da sve više preovaladava takvo opredjeljenje.

Neodlučnost i nerad opozicionih stranaka, prije svega SDS-a, maksimalno je iskoristio Draško Stanivuković, uporno radeći na jačanju sopstvenih stranačkih kapaciteta i okupljanjem svih onih koji su nezadovoljni stanjem i u redovima vlasti i opozicije. Takvim pristupom on ubjedljivo pobjeđuje u Banjaluci i opoziciji mora bit jasno da samo preotimanjem glasača vlasti može da ovu pobjedi. Jer nema viška glasača, niti ima drugih glasača mimo ovih koji glasaju.

Da bi opozicija napravila dobar rezultat u izbornoj 2026. godini, biće joj neophodno potpuno jedinstvo i daleko intenzivniji rad na terenu, sa jasnom nacionalnom politikom koju zastupa. Takav pristup bi joj omogućio gotovo sigurnu pobjedu, a da li će biti mudrosti i spremnosti u tom smislu pokazaće se vrlo brzo. Mnoge stvari će zavisiti od poteza koje bude pravio SDS.

ISTOK