U prvi razred Bogoslovije u Prizrenu samo osam novih učenika

Ove školske 2023/24 godine je u Bogosloviju Svetog Kirila i Metodija u Prizrenu upisano samo 8 novih učenika, od 28 koliko ih je ukupno na svim godinama.

Ova bogoslovska ustanova koja je nekada bila bogoslovsko-učiteljska škola za srpske učitelje i sveštenike, osnovana je 1871. godine.

Inače, Bogoslovija u Prizernu je jedina srpska škola te vrste u Staroj Srbiji i odigrala je značajnu ulogu u očuvanju kulturnog, nacionalnog i vjerskog identiteta Srba na ovom prostoru., još od vrmena Turskog carstva.

Škola je počela da radi sa 15 učenika, a školovanje je trajalo 3 godine. Tokom prve 22 godine rada imala je 916 učenika od kojih su od kojih su njih 15 postali sveštenici, a 63 učitelji. 1892. godine je u njoj radilo 7 nastavnika i imala je 142 učenika.

Bogoslovija je „preživjela“ i dva svjetska rata, s tim da je 1941. bila raspuštena, sve do 1947. godine.

Od 1874. godine, kada je Prizrensku bogosloviju završila prva generacija učenika, do proslave 125. godišnjice 1996. godine ovu Školu je završilo 2023 evidentiranih i još oko 100 do 120 neevidentiranih učenika. To je impozantan broj i zato se s pravom Prizrenska bogoslovija svrstava među prve srpske škole od neprocenjivog značaja za srpsku naciju i kulturu. Postoji hronološki precizan spisak učenika koji su završili Bogosloviju.

Martovski pogrom albanskih terorista 1999. 

Početkom NATO bombardovanja, u martu 1999., u Bogosloviji je prekinuta nastava i đaci su otišli svojim kućama. U junu, kada su skoro svi Srbi napustili grad, u Bogosloviji ostaje samo ekonom, protojerej-stavrofor Nikola Božanić sa izbjeglim Srbima iz okolnih sela, koji su u školi našli spas. Na toj dužnosti ostaje do 2. novembra 1999., kada je izašao iz Prizrena, ponijevši sa sobom školski arhiv i knjižnicu Bogoslovije od oko 15000 knjiga. Tako je od uništenja spasao pamćenje Bogoslovije, a uz ruskog konzula Ivana Jastrebova u vrijeme turske okupacije i protođakona Petka Trifunovića u vrijeme Drugog svjetskog rata, stao je u red velikih dobrotvora i čuvara školske knjižnice. Prizrenska bogoslovija je 1999. godine bila prinuđena da napusti Prizren i preseli se u Niš, gdje je nastavila sa radom. Bogoslovija je zapaljena u martovskom pogromu 2004. i sve što je u njoj bilo izgorjelo je. Tokom 2011. godine se vratila ponovo u Prizren gdje je u obnovljenom zdanju nastavila sa svojim aktivnostima.

O atmosferi i stanju Bogoslovije danas najbolje svjedoči molitveni poj prizrenskih bogoslova o Prizrenu – slavnom gradu:

ISTOK