Apel vernika Srpske pravoslavne crkve u SAD: Smeniti i penzionisati Porfirja i Irineja Bulovića zbog izdaje

MI VERUJUĆI BOŽIJI NAROD SRPSKE PRAVOSLAVNE CRKVE U SJEDINJENIM AMERIČKIM DRŽAVAMA UPUĆUJEMO JAVNI APEL:

– svim duhovno zdravim arhijerejima SPC

– svom duhovno zdravom sveštenstvu i monaštvu SPC

– svim akademicima SANU i ANURS

– svim članovima Matice Srpske

– svim rektorima Univerziteta

– Igumanu Hilandara i protatu Svete Gore

– svim rodoljubivim i hristoljubivim organizacijama i zajednicama

– svim članovima SPC

– svim verujućim građanima R. Srbije

„Ako se episkop ili prezviter, koji su oči Crkve, rđavo ponašaju i sablažnjavaju narod, treba ih izbaciti, jer je korisnije okupljati se bez njih u časnom domu, nego sa njima biti pripojen kao sa Anom i Kajafom u Adu vatrenom“ (Sv. Atanasije Veliki).

Vaša Visokopreosveštenstva i Preosveštenstva, Visokoprečasni i časni Oci i časno monaštvo, draga braćo i sestre,

Pravoslavni Srbi i Srpkinje i svi građani Republike Srbije kojima je stalo do pravde i istine!

Pozivamo Vas da se svi zajedno – pravoslavno verujući arhijereji, sveštenstvo, monaštvo i mirjani Srpske Pravoslavne Crkve odlučno odupremo izdaji svetosavskog puta naše pomesne autokefalne Srpske Pravoslavne Crkve i najgrubljem kršenju kanona – sveštenih zakona Istočne Pravoslavne Crkve, koje na delu najviše krše: patrijarh Porfirije Perić i njegov duhovni otac Irinej Bulović, kao i od njih ucenjeni ili zaplašeni episkopi.

Već decenijama, a naročito od Svepravoslavnog Sabora na Kritu 2016. g. traje bestidna kampanja carigradskog patrijarha Vartolomeja da sve pomesne Pravoslavne Crkve svede na geografske granice njihovih država. Po toj sramnoj strategiji, svi mi, koji živimo van državnih granica Republike Srbije, treba da budemo pod jurisdikcijom Carigradske patrijaršije. U planu je i osnivanje Američke patrijaršije, na čelu sa Vartolomejem ili nekim drugim sa sličnom ideologijom, koji bi sve Pravoslavne vernike američkog kontinenta stavio pod svoju jurisdikciju.

U tom smislu je 2017. g. i učinjena sramna diverzija od strane trojice episkopa SPC u SAD, koji su preregistrovali SPC u SAD kao svoju privatnu firmu pod nazivom: Srpske Pravoslavne eparhije u SAD. Eparhije koje Crkve!? Naravno, buduće Američke patrijaršije pod vođstvom Vartolomeja ili nekog njemu sličnog.

Blaženopočivši patrijarh Irinej je, na poslednjem crkveno-narodnom saboru održanom 2019. g. u saveznoj državi Florida, jasno stavio do znanja svima da se ta diverzija mora poništiti i vratiti na prethodni oblik registracije SPC u SAD.

Međutim, svedoci smo da naš sadašnji patrijarh Porfirije vrši drastičan zaokret i povinuje se željama i planovima carigradskog patrijarha i finansijerima njegovih planova. Patrijarh Porfirije već dugo odbija da vidi i reši bilo kakav problem zbog kojeg se Srbi vernici iz SAD obraćaju i žale na katastrofalne odluke ili finansijske malverzacije svojih nadležnih episkopa u SAD. Potpuno ignoriše svako, crkvenom administracijom propisano, to jest, zvaničnim crkvenim kanalom upućeno mu pismo, molbu, žalbu – dajući tako do znanja pravoslavnim Srbima u SAD da za njega oni ne postoje.

Porfirije je više puta, javno i bez stida, nazvao našu Srpsku Pravoslavnu Crkvu – CRKVOM SRBIJE, za šta postoje video snimci i dokumenta, čime svima jasno stavlja do znanja da je saučesnik u nebivaloj zaveri protiv naše Srpske Pravoslavne autokefalne pomesne Crkve i sve njene Dijaspore, na čijem se čelu nalazi!

Posledica takvog ponašanja je sve manji broj vernika u našim hramovima širom SAD i sve glasniji pozivi na raskol prema ovakvom ponašanju patrijarha SPC, odnosno na povratak vremenu Slobodne SPC, koja je bila aktuelna na teritoriji SAD od `60-tih do `90-tih godina 20. veka, a koja još aktivno postoji u Australiji. Ili u vidu danas postojeće „Eparhije raškoprizrenske u egzilu“. Ocenjujemo da upravo to i jeste cilj patrijarha Porfirija – rasparčavanje Srpske Pravoslavne autokefalne Crkve i njenih vernika na čijem je čelu.

Naprasno donošenje tzv. Tomosa za autokefaliju „Makedonske pravoslavne Crkve – Ohridske arhiepiskopije“ jeste sramni čin izdaje, koji se savršeno uklapa u plan i program Carigradskog patrijarha. Posledica takvog nepromišljenog čina, za koji je u javnosti proturena laž da je bio jednoglasna odluka svih arhijereja SPC, jeste da nas ostale autokefalne Crkve smatraju neozbiljnima. A na prostoru te novoosnovane autokefalne Crkve naši srpski istorijski spomenici bivaju preimenovani u nešto što oni nikada nisu bili. Naša istorija se briše i prekraja ukidanjem nasleđenog ktitorskog prava srpskih vladara i velikaša, koji su te hramove gradili, pa čak i pojedine freske u našim hramovima bivaju premazivane, kako bi se izbrisao svaki trag srednjovekovne srpske državnosti i crkvenosti na prostoru Vardarske banovine, odnosno sadašnje Severne Makedonije. Sada se isti scenario sprema i nama na američkom Kontinentu!

Put kojim patrijarh Porfirije i njegov „duhovni otac“ Irinej episkop bački trenutno usmeravaju našu Svetosavsku Crkvu, vodi u raskol; u svođenje SPC na državne granice Republike Srbije i veliku izdaju. Preimenovanje i uzdizanje velikog broja episkopa u dostojanstvo arhiepiskopa SPC, nije ništa drugo do najgrublje razbijanje naše pomesne Crkve – pripremanje nove izdaje, tj. budućih autokefalnih „crkvica“. Pitamo sve one koji takve odluke smatraju čisto „kozmetičkim“ ili ih pravdaju nekakvom potrebom zbog „stanja na terenu“: Koji će zakon ili kanon sada zaustaviti „arhiepiskopa“ Novog Sada da ne odvoji „crkvu Vojvodine“ od svoje svetosavske Crkve? Ili bilo kojeg od tih 18 arhiepiskopa, naročito onih u Zagrebu, Sarajevu, Novom Sad, Evropi ili kod nas u SAD? (U Vaskršnjoj poslanici za 2025. g. broj od 18 arhiepiskopa je naprasno povećan na 26 – bez ikakvog objašnjenja!!!)

Svaki Srbin, Srpkinja i svako Srpče znaju već više od 8 vekova da je u našoj Crkvi samo jedan Arhiepiskop – Sveti Sava i njegov naslednik na tronu SPC. A to je činjenica koja smeta tvorcu ovih novih arhiepiskopa – „duhovnom ocu“ patrijarha Porfirija, koji je i sebe i još 25 drugih uzdigao na nivo Svetog Save!

Patrijarh Porfirije se ne zaustavlja samo na izdaji. Njegovo sve glasnije ispovedanje JERESI i učenja koje su davno osuđena na Vaseljenskim Saborima Pravoslavne Crkve je više nego strašno! Samo u poslednjoj Vaskršnjoj Poslanici (iako pre toga više puta javno rečeno!) izrečena je HULA NA DUHA SVETOGA navodima da je Bog stvorio svu prirodu smrtnom i da je priroda ovog sveta smrt! Uprkos Jevanđeljima, poslanicama Apostola Pavla i učenju Svetih Otaca, uprkos našoj Pravoslavnoj veri i Vaseljenskim Saborima, patrijarh Porfirije, njegov „duhovni otac“ i Ignjatije požarevački ostaju pri svojim jeresima i javno ih ispovedaju. Dodajući i već nebrojeno puta ponovljenu jeres da je duša čovekova smrtna kao što je njegovo telo smrtno! Ili uporno zastupajući jeres episkopocentrizma: da nema spasenja bez episkopa i da je episkop iznad kanona, zakona i Sabora! Tako ne samo da ispovedaju jeresi i hule, nego, kao profesori Bogoslovskog fakulteta, uče nove naraštaje i školuju buduće jeretike u SPC.

Istovremeno, od mnogih njima odanih i ucenjenih u Crkvi, dobijamo lekcije kako se svaki put kada neko javno obelodani izdaju i jeres Porfirija i „duhovnog mu oca“ to odmah karakteriše kao „napad na Crkvu“ ili „napad na Pravoslavlje“, pa čak i „napad na Boga“! Podsećamo sve da je u istoriji Pravoslavne Crkve bilo mnogo jeresi i jeretika, osuđenih na Vaseljenskim Saborima i izbačenih iz Crkve, a svaki od njih je bio episkop ili patrijarh! Mi, do sada, u našoj Svetosavskoj Crkvi nismo imali takve, ali sada, na žalost, imamo i sada moramo da reagujemo i spasimo sebe i svoju decu od pojedinaca koji nisu Crkva i ne mogu predstavljati Crkvu.

Njihovom nečuvenom činu izdaje Svetosavske Crkve se hitno mora stati na kraj i završiti samo smenom i penzionisanjem patrijarha Porfirija, kao i njegovog „duhovnog oca“ i ideologa Irineja Bulovića, pod čijim diktatom Porfirije radi to što radi. Ali, i svih drugih u SPC, koji ih podržavaju pod ucenama. Oni moraju biti uklonjeni sa mesta od uticaja i donošenja odluka u SPC odlaskom u neki od manastira, odakle neće više nikada imati pravo da učestvuju u donošenju bilo kakvih odluka u našoj Srpskoj Pravoslavnoj autokefalnoj pomesnoj Crkvi.

Njihovo „Glasno Ćutanje“ (ali i ućutkivanje onih koji bi se protivili) i apologije odluka trenutne političke strukture u Srbiji po pitanju Kosova i Metohije, za posledicu imaju faktičku državnost tzv. Kosova, što vodi ukidanju svake vrste političkog, ekonomskog i fizičkog prisustva ostataka srpske državnosti na tom prostoru. Posledica njihovog slaganja sa izdajničkom politikom prema našem narodu i Svetoj Srpskoj Zemlji dovela je dotle da i oni sami više ne mogu do Pećke Patrijaršije bez dozvole tuđinske i okupacione vlasti. Doduše, sve manje ih i interesuje da tamo odu, pogotovo „duhovnog oca“ srpskog patrijarha. A sam odlazak patrijarha na Vaskrs 2025. g. je volšebno iskorišćen za prećutnu saglasnost sa osnivanjem albanske mitropolije na Kosovu i Metohiji, samo nekoliko kilometara dalje od mesta gde se patrijarh Porfirije slikao sa gradonačelnikom Peći.

Osim očiglednog čina izdaje, patrijarh Porfirije i njegov „duhovni otac“ javno i bez stida, okreću glavu od srpske omladine i velikog dela verujućeg srpskog naroda, koji se protive „naprednjačkom“ režimu. Oni podstiču sebi odane episkope, sveštenstvo i mirjane da putem zvaničnih kanala komunikacije naše pomesne Crkve brane režim jedne političke partije i dodvoravaju se osvedočenim kriminalcima, lezbejkama i izdajnicima na vlasti, a prete progonom, crkvenim sudom i raščinjenjem episkopima i sveštenstvu, ali i mirjanima koji misle drugačije. Time javno i bez straha od Boga i roda gaze svoju episkopsku zakletvu i stavljaju se u službu jedne političke partije i jednog čoveka na vlasti, s kojim su u sprezi iz materijalne i političke koristi za sebe. Javno i otvoreno se sastaju sa onima na vlasti i objavljuju to u medijima, a odbijaju da se sastanu i prime na razgovor one koji iskreno misle u korist Srpstva i Pravoslavlja.

Na taj način najgrublje i sasvim otvoreno se stavljaju u službu političke partije koja je trenutno na vlasti i bestidno krše kanone svete Pravoslavne Crkve, koji to izričito zabranjuju, kao npr. 6. i 81. Apostolski koji najstrože zabranjuju sveštenim licima da obavljaju društvenopolitičke poslove.

Njihov nečuveni čin izdaje naroda, kojeg treba da predstavljaju, imao je svoj vrhunac u nedavnom odlasku u Moskvu, gde javno blate srpsku omladinu i odriču se velikog dela svog naroda, nazivajući sve nas stranim plaćenicima i nekakvim cvetnim revolucionarima. Porfirije i njegov „duhovni otac“ se otvoreno stavljaju u službu izaslanikâ bezbožnika Aleksandra Vučića i u njegovo ime prizivaju pomoć Ruske Federacije i Ruske Crkve u obračunu sa pravednim buntom srpskog naroda protiv kriminalaca na vlasti i ubijanju nedužnih civila.

A dok se oni u Moskvi žale kako smo svi mi finansirani i instruisani od strane nekakvog imaginarnog Zapada, njihov sabrat u izdaji, sramni predstavnik još sramnije vlasti u Srbiji, ambasador Srbije u SAD, izjavljuje kako smo svi mi koji se ne klanjamo njihovom režimu i ne služimo mu, finansirani i instruisani od Rusije! I jedni i drugi rade na sluđivanju srpskog naroda i razbijanju pravednog otpora njihovom kriminalu! A sve one koji ne misle kao oni, politički progone kroz crkvene i državne sudove u sprezi sa Vučićevim režimom koji ih sve finansira.

Treba li uopšte da podsećamo da je Porfirije bio član državne Komisije za kontrolu elektronskih medija (REM), dakle direktan vršilac dužnosti državne institucije, za čije vreme su u Srbiju ušli najbestidniji i najdušegubniji programi koji svojim satanističkim uticajem zagađuju umove našeg naroda? To je najbestidnija izdaja duhovnosti i kulture Srpskog naroda.

Da bismo zaustavili pravedan gnev većine članova naše autokefalne pomesne Crkve ma gde da se njena jurisdikcija prostire, kao i buduće raskole, izdaje i prodaje delova, pa i celine naše Svetosavske Crkve, pozivamo Vas da svojim ličnim autoritetom i uticajem učinite sve što možete da se hitno – već na majskom sv. Arhijerejskom Saboru 2025. g. patrijarh Porfirije, kao i njegov duhovni otac Irinej Bulović i svi oni koji su ucenjeni od vlasti A. Vučića da rade za njegove lične interese – uklone sa svojih pozicija i onemoguće da svojim uticajem dalje vode u izdaju našu Svetosavsku Crkvu.

Oni nisu dostojni mesta na kojem se nalaze i svojim delima, rečima i tajnim planovima skrnave svetinju čina i uloge koju im je poverio narod Božiji u našoj Svetoj Crkvi. Njima je mesto, ponavljamo, u nekom manastiru gde će naučiti kako se služi Bogu i svom narodu, kad već nisu to do sada naučili, a ne da sebe uzdižu iznad Boga i naroda Božijeg!

HRISTOS VASKRSE! VAISTINU VASKRSE!

Verujući narod Srpske Pravoslavne Crkve u Sjedinjenim Američkim Državama